İsrail’in Gazze’ye yönelik saldırılarında on binlerce çocuk yaralanırken, İngiltere hükümeti bu çocukların tedavi taleplerine büyük ölçüde kayıtsız kaldı. Son 17 ayda yapılan yoğun lobi çalışmalarının ardından yalnızca iki Filistinli çocuk tedavi için İngiltere’ye kabul edildi. Ancak bu çocuklar, İsrail saldırılarından doğrudan etkilenmiş yaralılar değil, doğuştan gelen rahatsızlıkları olan çocuklar olarak seçildi. Bu durum, İngiltere’nin insani yardım politikasını sorgulanır hale getirdi.
İngiltere, Gazze’nin yaralı çocuklarını görmezden geliyor
Gazze’deki sağlık sistemi, Ekim 2023’teki saldırılarla çökmüş durumda. 18 binden fazla çocuk hayatını kaybederken, binlercesi ağır yaralarla yaşam mücadelesi veriyor. Yaralı çocuklar, antibiyotik, anestezi ve cerrahi bakım gibi temel sağlık hizmetlerine erişimden yoksun bırakılıyor. Ancak İngiltere hükümeti, bu çocukların tedavisi için yapılan vize başvurularını sürekli olarak reddetti ya da görmezden geldi.
Hükmet çocukların ülkeye girişini engelliyor
Birleşik Krallık’taki çeşitli hastaneler, Gazze’den gelen yaralı çocukları kabul etmeye hazır olduklarını belirtirken, hükümet bürokrasisi bu süreci engellemeye devam etti. Londra, Birmingham ve Manchester’daki büyük pediatrik merkezler, travma, ortopedi, plastik cerrahi ve rehabilitasyon alanlarında tedavi sunmayı teklif etti. Doktorlar gönüllü oldu, bağışlarla finansman sağlandı, ancak hükümet bu çabaları desteklemek yerine aktif olarak engelledi.
Baroness Arminka Helic de dahil olmak üzere bazı politikacılar, hükümetin bu tutumunu “çifte standart” olarak nitelendirdi. İngiltere’nin Ukrayna, Suriye ve Afganistan’dan gelen yaralı çocuklara yönelik hızlı ve etkili yardım süreçleriyle karşılaştırıldığında, Gazze’den gelen çocuklara yönelik bu engellemeler açık bir siyasi blokaj olarak değerlendiriliyor.
David Cameron'un iki yüzü
Şubat 2024’te dönemin Dışişleri Bakanı David Cameron, parlamentoda yaptığı bir konuşmada, İngiltere’nin tıbbi yardıma muhtaç çocuklara yardım etmeye hazır olduğunu söylemişti. Ancak bu açıklamanın ardından yapılan başvurular ya yanıtsız bırakıldı ya da reddedildi. Örneğin, iki bacağı ampute edilmiş bir çocuğun tedavisi için yapılan başvuru, bağışlarla tamamen finanse edilmiş olmasına rağmen hiçbir yanıt alamadı.
Hükümetin bu tavrı, yalnızca insani bir başarısızlık olarak değil, aynı zamanda siyasi bir mesaj olarak yorumlanıyor. Filistinli çocukların yaralarının “siyasi ağırlık” taşıdığı ve bu nedenle onların İngiltere’ye kabulünün, ülkenin İsrail’in saldırılarındaki rolünü sorgulatacağı düşünülüyor. Bu durum, yalnızca insani bir kriz değil, aynı zamanda derin bir ahlaki çöküş olarak değerlendiriliyor.
Gazze’deki çocukların acıları, uluslararası toplumun büyük bir kısmı tarafından görmezden gelinirken, İngiltere hükümetinin bu tavrı, Filistinli çocukların yaşamlarının nasıl siyasallaştırıldığını bir kez daha gözler önüne seriyor.